Galdhøgpiggen.

På tur heim frå Bergen opplevde vi ein del av høgfjellet i landet vårt.  Eg kan ikkje heilt forklare kva som gjekk av Cecilie desse dagane, men det var ho som foreslo å setje opp teltet på Sognefjellet måndag 1.august.
Dette er ein del av "baklengs blogging frå sommaren". Det kjem meir og enda har vi ikkje kome til barnebarna frå i sommar.

 Tidleg neste morgon var vi oppe for å ete frokost og kjøre til Juvasshytta.

 Ved Juvasshytta skulle vi starte på bretur til Galdhøgpiggen kl. 10.00. Vi var slett ikkje åleine på turen.

 Det var spørsmål etter nokon som var "tøff nok" til å bære tau dei 3 km innover til brekanten.

 Her ser vi ei gruppe som går over breen innover mot Galdhøgpiggen.

 Her stiller vi oss opp klar til avgang.

 Breen er stadig i forandring. Her går vi attmed ein sprekk.

 På veg opp mot toppen er det rein steinur. Det er slett ikkje det beste underlaget for Cecilie, men her må vi berre stå på. "Toget" skal tilbake på avtalt tidspunkt.  Vi fekk låne stavar på Juvasshytta.

 Det mangla ikkje på utsikt og fjelltoppar.

 Det var nokså folksomt på toppen medan vi var der oppe.  Her ser vi "bua" på toppen.

 På fjellryggen på turen nedover.

Midt blant alle dei lyse steinane var det også ein som var heilt svart. 

Her kjem ein liten film frå vandringa på breen.  Det er også eit lite glimt av rein som vi såg like før vi kom til Juvasshytta.

Etterpå var vi ganske slitne i beina, og vi hadde slett ikkje lyst til å liggje i telt. Så da vart det middag og overnatting på sjølvaste Elveseter hotell i Bøverdalen. Oppmjuking av beina i svømmebassenget før frokost neste dag var også godt.