Vardhaugen.

I dag på Kristi himmelfartsdag hadde vi årets første fottur til fjells.  Da kunne eg også sjekke at nokre sauer var komne over til Ålvundfjordsida og gjekk ved steinhytta.  Sjølv om vi har gått til Vardhaugen før er det stadig nytt å sjå og oppleve langs kjente stiar.  Vi var litt spente på korleis leggen til Cecilie ville fungere med innleggssolar. Det gjekk bra, og vi kom til Vardhaugen.

 Martinus Frøland sa det slik: De e dei støggast trea som e finast.

 Skjegg på trea er eit tegn på ganske rein luft. I Midt-Norge blir det mest skjegg for vi er langt både frå Russland og Tyskland.

 Rett fram er kortast, men kanskje ikkje nødvendig vis finast.

 Mose på osp.

Kva som er vakkert er elles svært så subjektivt. For meg er det vakkert å sjå at Cecilie går mot Vardhaugen.  Nesten som musikk i mine ører ...... som kjem nedanfor.